Na het lezen van het bericht over het Victoria Hotel was mijn nieuwsgierigheid gewekt over wat er nog meer gebeurd was op die specifieke dag in augustus 1889. Naast allerhande berichten over volksvergaderingen en handelsbalansen, viel mijn oog dit keer op een bericht over ene mej. Drucker uit Amsterdam.
Zij "sprak voor een talrijk publiek daar bijna iedereen wel eens in ‘t openbaar een vrouw hare denkbeelden wilde hooren verkondigen. (…). Zij beschikt over een flinke stem en heeft het voorrecht dat zij vrij en ongedwongen spreekt”. Het ging hier om de toespraak van Wilhelmina Drucker (1847-1925), feministe van het eerste uur die zich in haar speech hard maakt voor het kiesrecht van de vrouw. De ontwikkelde vrouw wel te verstaan.
Wilhelmina Drucker 1847-1925
Dolle Mina - Radicaal Feministische actiegroep opgericht in 1969
De Wilhelmina Druckerstraat in Nieuw-West
Vechtlust en doorzettingsvermogen
Mej. Drucker geeft aan dat er in Amerika een staat is waar een vrouw evenveel recht heeft als een man. “Daar (…) kan zelfs een vrouw tot presidente worden verkozen. En toch zal dat nooit gebeuren. En wat is hiervan de reden? Wanneer een man honderd bokken schiet en eene vrouw slechts één, dan zal men van de man zwijgen, doch van de vrouw zeggen, dat zij niet geschikt is voor haar post.” Onwillekeurig moest ik denken aan de wijze waarop onze burgemeester Femke Halsema kort geleden nog de meest grove beledigingen over zich uitgestort kreeg na de antiracismedemonstratie op de Dam. Hoe onevenredig hard zij werd aangepakt op haar handelen en hoe er uit verschillende hoeken op haar aftreden werd aangestuurd. Het zal de politiek zijn, maar het gaf mij wel een gevoel van verontwaardiging, een gevoel van ‘hier gaat iets helemaal scheef…’. Hoewel we nu bijna anderhalve eeuw verder zijn, herken ik het gevoel dat mevrouw Drucker gehad moet hebben. En ik bewonder haar vechtlust en doorzettingsvermogen.
Een Dolle Mina tussen Antoni van Leeuwenhoek en de blauwe Moskee
Niet voor niets werd zij in de jaren zeventig het icoon van de feministische beweging die ook internationaal bekendheid kreeg onder de naam Dolle Mina. Een eerbetoon aan Wilhelmina ‘Mina’ Drucker. Ik vroeg mij vervolgens af of er misschien een straat naar haar vernoemd zou zijn. En zo ja, waar die zich dan bevond. Op zoek naar de Wilhelmina Druckerstraat kwam ik terecht in Nieuw West. Daar is ze, niet ver van het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis en vlak bij de Blauwe Moskee. Temidden van haar tijdgenoten en medestanders in het feminisme: Aletta Jacobs, Helena Mercier, Annette Versluys, Emilie Knappert en Elisabeth Boddaert. Stuk voor stuk doorzetters en voorvechters voor de rechten van de vrouw. Chapeau! Zouden ze hier weten wat er achter deze straatnamen voor feministische vechtlust schuilt? Ik denk het eerlijk gezegd niet. Toch hoop ik dat zij bewust of onbewust zullen inspireren tot nog veel meer moois op het gebied van gelijke rechten voor iedereen. Het blijft nog steeds hard nodig.
Heleen Schreuder
Reactie plaatsen
Reacties